Na naszej VII-mej Aukcji – monety Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa

Większość kolekcjonerów monet Polski królewskiej wie, jak wyglądają monety wikariackie powiązane z terenami polskimi. W historii naszego kraju możemy wyróżnić monety tego rodzaju u dwóch władców – Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa.

Zacznijmy jednak od początku i odpowiedzmy na pytanie skąd nazwa monety wikariackie.
Jest to mocno uproszczona nazwa emisji wywodzącej się z urzędu ustanowionego w 1356 roku na mocy Złotej Buli cesarza Karola IV, a pełna nazwa takiej funkcji brzmi
Wikariusz Świętego Cesarstwa Rzymskiego lub w skrócie Wikariusz Rzeszy.
Zadaniem takiej osoby było wypełnianie funkcji interrexa, czyli wszystkich funkcji monarchy
w jego imieniu. Sytuacje takie mogły nastąpić, gdy monarcha był niepełnoletni, bardzo schorowany lub po prostu nieobecny w kraju oraz w przypadku bezkrólewia.
W Rzeszy niemieckiej elektorów było dwóch – jeden palatyn saski, którego zadaniem było zarządzanie terenami Saksonii, Westfalii i pozostałymi na północy kraju, drugi natomiast palatyn reński rządził terenami Frankonii, Szwabii, Nadrenii i pozostałymi na południu cesarstwa. Oczywiście historia była pełna wojen o sprawowanie rządów, ale o tym może napiszemy innym razem 😊

Wracając do polskich Wikariuszy zdecydowanie można stwierdzić, że ich emisje to piękne monety, które cieszą się dużym zainteresowaniem. Mennictwo wikariackie Augusta Mocnego skupiło się na emisji 1/8 talara, ¼ talara, ½ talara, talarze i dukacie po śmierci cesarza Józefa I, po którym przejął funkcję wikariusza Rzeszy. Pięknego talara mamy przyjemność zaoferować Państwu na nadchodzącej aukcji, a zdjęcia tej monety znajdą Państwo poniżej 😊

Mennictwo Fryderyka Augusta, jeśli chodzi o emisje wikariacką, było dużo bardziej obszerne
i zawierało sporo mniejszych emisji. Jeśli chodzi o bogactwo detali i piękny projekt stempla są to zdecydowanie jedne z ciekawszych monet początku XVIII wieku ówczesnej Europy. Wyróżniamy grosze z 1740 roku z dużym dwugłowym orłem na rewersie i popiersiu władcy
w prawo, grosze 1741 z rewersem, na którym widzimy majestatyczny tron na podwyższeniu,
na którego szczycie stoi majestatyczny dwugłowy orzeł, co ciekawe tron jest pusty, co może świadczyć o bezkrólewiu, natomiast sam August ukazany jest na koniu, co prawdopodobnie ma podkreślić jego charakter głównie dowódczy. Grosze z 1745 są już bardzo dopracowane,
na awersie widnieje nieco mniejszy rysunek, za to lepiej zaprojektowany z dbałością o każdy detal, natomiast na rewersie widnieje jednogłowy orzeł z mieczem. Reszta emisji,
czyli dwugrosze, półtalary, talary i dukaty są identyczne do grosza z 1741 roku, różnią się jedynie wielkością, wagą i w przypadku dukatów materiałem wykonania. Poniżej załączamy wszystkie emisje Fryderyka.

Grosze bito w latach 1740, 1741, 1742, MDCCXLV (zapis daty 1745)

Dwugrosze bito w latach 1741 i 1742

Półtalary bito w latach 1741 i 1742

Talary bito w latach 1740, 1741, 1745

Dukaty bito w latach 1740, 1741, 1742

Jest to stosunkowo niewielki dział w polskim mennictwie, jednak na pewno warty uwagi
i włączenia do kolekcji ze względu na piękno emisji oraz niezwykle ciekawą historię urzędu Wikariuszy Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Poniżej przedstawiamy kilka monet z naszej nadchodzącej aukcji 7, która odbędzie się już
w dniach 10-11 kwietnia 2021!