Na naszej Aukcji VIII – Medale z nadchodzącej aukcji

Dzień dobry 

Rano postanowiliśmy krótko przypomnieć Państwu o medalach z nadchodzącej aukcji, a część z nich cieszy się ogromną popularnością 

Na pierwsze miejsce wysuwa się oczywiście medal na otwarcie Głównej Probierni Mennicy Warszawskiej wybity w 1851 roku. Jeden z najrzadszych polskich medali okresu Zaborów. Pozycja stanowiąca doskonałe uzupełnienie każdego zbioru zarówno medali polskich, jak i kolekcji monet Polski pod zaborami. Medal ogromnej rzadkości znany w zaledwie 5 egzemplarzach! Swoimi egzemplarzami szczycili się hr. Emeryk Hutten-Czapski (nr kat 3783 (R4)) oraz Piotr Umiński (poz. 764 w katalogu kolekcji). Egzemplarz tego drugiego trafił najprawdopodobniej do zbioru hr. Czapskiego, na co wskazuje fakt umieszczenia go ponownie w tomie V z 1916 roku (w 1906 roku po śmierci Umińskiego 1381 medali z jego kolekcji zostało przekazanych do Zbiorów Muzeum Czapskich przez wdowę).
Trzeci egzemplarz był reprodukowany w pracy A. Więcka Dzieje sztuki medalierskiej w Polsce (il.163), pochodzi on ze zbiorów Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu (MSM Mp.5259).
Czwarty z egzemplarzy, zarazem pierwszy znany w zbiorach prywatnych był użyczony Mennicy Polskiej na Wystawę z okazji 250 lat istnienia Mennicy przez właściciela prywatnego. Niniejszy egzemplarz stanowi piąty znany, zarazem drugi pozostający w rękach prywatnych.
Medal nieobecny w żadnej z Czterech wielkich przedwojennych kolekcji.
Sprawia to, iż śmiało można go nazwać walorem klasy muzealnej. Zarazem przyszły właściciel będzie mógł się cieszyć posiadaniem wyjątkowej pozycji, ze świadomością, iż medal ten stanowi UNIKAT na rynku aukcyjnym, gdzie dotychczas nie był notowany.
Emisja wysokiej klasy wydana na pamiątkę powstania Głównej Probierni Królestwa Polskiego w Mennicy Warszawskiej w nieznanym nakładzie. Autorem stempli medalu był jeden z najzdolniejszych i najsłynniejszych polskich medalierów – Józef Majnert, którego sygnatury widnieją na uniesionym obrzeżu na awersie i rewersie.
Medal ten stanowi jedno z ostatnich dzieł tego genialnego mincerza i znanego fałszerza, gdyż właśnie w 1851 roku został on zwolniony z Mennicy Warszawskiej. Jednocześnie medal powstać musiał po 10 kwietnia 1851 roku, gdyż wówczas w Ukazie cara Mikołaja I nakazano jej utworzenie.
Sam medal został wybity na grubym (4-4,6 mm) krążku z bardzo głębokim reliefem, dochodzącym w maksymalnym punkcie awersu do odległości 3 mm od krawędzi rantu, co wymagało ogromnego wysiłku technologicznego pracowników Mennicy. Dodatkowo samo przedstawienie zostało głęboko wyryte w medalu i sprawia wrażenie trójwymiarowości wielu obiektów, co dodatkowo podkreśla linia odcinka wychylona niemalże do poziomu krawędzi obrzeża.
Egzemplarz wybity prawdopodobnie jako jeden z ostatnich, z widocznymi liniami spękania stempla awersu na okolicach godziny 12 i na rewersie na okolicach godziny 1. Piękne, lustrzane tło w najniższych partiach medalu powstałe dzięki umiejętnemu przygotowaniu stempli przez medalierów Mennicy, przy jednoczesnym odcięciu tego efektu poprzez matowe tło obrzeża.
Urokliwa złotawo-rubinowa patyna starego zbioru podkreślająca wyśmienity kunszt wykonania.
Drobne pojedyncze skaleczenia typowe dla medali XIX wiecznych, które przez kolekcjonerów z epoki były regularnie odkurzane. Rant z miejscowym nalotem.

Kolejny jest piękny rzadki XIX medal z doskonale zachowanymi detalami i doskonale komponującą się z nim wiekową patyną, medal wybity dla upamiętnienia polskiej poetki i pisarki romantyzmu Jadwigi Łuszczewskiej posługującą się pseudonimem Deotyma.

Niezwykle ciekawą pozycją jest także medal z 1810 roku z okazji ślubu będącego u szczytu sławy Napoleona z Marią Luizą, córką Franciszka II i Marii Teresy. Egzemplarz w bardzo atrakcyjnym stanie zachowania, z dobrze zachowanymi ostrymi detalami.

Dwa kolejne niemieckie medale norymberskie wybite zostały z okazji chrztu. Bardzo ciekawe typologicznie pozycje, a druga z nich notowana zaledwie kilkukrotnie!

Na koniec ekstremalnie rzadki medal, notowany zaledwie kilkukrotnie na światowym rynku aukcyjnym, wybity na upamiętnienie zawarcia sojuszu przeciw Turcji w 1684 roku.
Ciekawy ikonograficznie z awersem z przedstawiającym popiersie papieża Innocentego, zaś na rewersie z gołębicą nad ołtarzem na którym umieszczono tiarę papieską, czapkę wenecką, oraz korony Świętego Cesarstwa Rzymskiego i Polski.
Pozycja nieobecna w większości nawet wysoce specjalizowanych zbiorów!