Na naszej VII-mej Aukcji – drobne monety obiegowe Zygmunta III Wazy
Piątek postanowiliśmy poświecić drobnej monecie obiegowej Zygmunta III Wazy.
Temat niewątpliwie bardzo ciekawy i różnorodny co niejednokrotnie udowadniał
Dariusz Marzęta publikując swoje wpisy na Blog Numizmatyczny Dariusz Marzęta
oraz w licznych wydaniach w formie papierowej, w tym bardzo ciekawe opracowanie mennicy ryskiej w „Katalog Szelągów ryskich Zygmunta III Wazy”, który pokazuje między innymi wiele ciekawych wariantów i odmian 
Na aukcję 7 trafiło wiele pięknej drobnicy, w tym monety z mennic w Wilnie, Bydgoszczy
czy Rydze. Wszystkie oczywiście wyselekcjonowane, ładnie wybite i większość w notach MS
Bydgoszcz reprezentuje bardzo ładny szeląg z 1623 roku w nocie MS61 w NGC. Jak na tą emisję prezentowany egzemplarz posiada bardzo głęboki relief, świetnie zachowane detale oraz piękny połysk menniczy, który rzadko zachowuje się w tak dużej ilości na powierzchni. Następnie na zdjęciach mogą Państwo obejrzeć wyśmienite szelągi ryskie z lat 1617 i 1618
w notach MS63 i MS64. Na szczególną uwagę zasługują monety z 1617 roku, które są wybite praktycznie perfekcyjnie, dzięki czemu świetnie widoczny jest każdy detal.
Piękno monety dopełnia naturalny, świeży połysk menniczy, Pierwszy egzemplarz,
na którym został ukazany monogram został doceniony notą MS63, a drugi, na którym możemy zaobserwować herb miasta Rygi – klucze MS64. Szeląg z 1618 roku został wybity uszkodzonym stemplem, natomiast dzięki swojej świeżości i brakiem obiegu został doceniony notą MS63
w NGC.
Największą różnorodność w ofercie posiadamy z mennicy wileńskiej. Na aukcję trafiły wyśmienite szelągi – wszystkie w notach MS61-63. W mennicy wileńskiej stosowano wiele znaków na początku i końcu legendy – kółka, gwiazdki, puste kropki, 3 puste kropki w formie kwiatka i wiele innych, dlatego warto zwracać uwagę na interesujące nas egzemplarze
i dokupować brakujące egzemplarze. Szelągi są stosunkowo prostymi monetami,
jednak dostarczają sporo frajdy przy dokładnej identyfikacji, szczególnie jeśli są świetnie zachowane – a to już rzadkość Najczęściej szelągi są w stanach obiegowych z uwagi na swój nominał, który służył do wielu płatności w XVII wieku za drobne produkty, dodatkowo często zużywały się stemple, przez co powstaje na nich wiele wad. Znalezienie satysfakcjonującego egzemplarza często zajmuje sporo czasu, dlatego warto pochylić się nad poniższymi monetami, a po otwarciu katalogu dodać je do swoich obserwowanych pozycji!
Kolejno szelągi wileńskie 1614 (14), 1615 (15), 1616 (1616), 1617 (17), 1618 (18), 1623.
Zapraszamy do oglądania i życzymy szybkiego upływu godzin w pracy, by jak najszybciej móc zacząć weekend!
0 komentarzy